از کجا بفهمیم کودک ما آزار جنسی دیده ؟

کانون آموزشی و فرهنگی کانون خرد ایران انواع PDF و فایل صوتی | بخش کودکان

---

کودکی که مورد آزار قرار می گیرد ممکن است احساس گناه، شرم یا سردرگمی کند. او ممکن است بترسد که به کسی در مورد آزار و اذیت بگوید، به خصوص اگر آزارگر یکی از والدین، سایر اقوام یا دوستان خانواده باشد. به همین دلیل مهم است که مراقب پرچم‌های قرمز باشید، مانند:

• کناره گیری از دوستان یا فعالیت های معمولی
• تغییر در رفتار – مانند پرخاشگری، عصبانیت، خصومت یا بیش فعالی – یا تغییر در عملکرد مدرسه
• افسردگی، اضطراب یا ترس های غیرعادی، یا از دست دادن ناگهانی اعتماد به نفس
• عدم نظارت آشکار
• غیبت های مکرر از مدرسه
• بی میلی به ترک فعالیت های مدرسه، گویی نمی خواهد به خانه برود
• تلاش برای فرار
• رفتار سرکش یا سرکشی
• خودآزاری یا اقدام به خودکشی

علائم و نشانه های خاص به نوع سوء استفاده بستگی دارد و می تواند متفاوت باشد. به خاطر داشته باشید که علائم هشدار دهنده فقط همین هستند – علائم هشدار دهنده.

لینک مفید : بخش درمانی

وجود علائم هشداردهنده لزوماً به این معنی نیست که کودک مورد آزار قرار گرفته است.

---

علائم و نشانه های سوء استفاده فیزیکی

• صدمات غیر قابل توضیح، مانند کبودی، شکستگی یا سوختگی
• آسیب هایی که با توضیحات داده شده مطابقت ندارد
• علائم و نشانه های سوء استفاده جنسی
• رفتار یا دانش جنسی که برای سن کودک نامناسب است
• بارداری یا عفونت مقاربتی
• خون در لباس زیر کودک
• اظهاراتی مبنی بر اینکه او مورد آزار جنسی قرار گرفته است
• تماس جنسی نامناسب با کودکان دیگر
• علائم و نشانه های سوء استفاده عاطفی
• رشد عاطفی تاخیری یا نامناسب
• از دست دادن اعتماد به نفس یا عزت نفس
• کناره گیری اجتماعی یا از دست دادن علاقه یا اشتیاق
• افسردگی

اجتناب از موقعیت‌های خاص، مانند امتناع از رفتن به مدرسه یا سوار شدن بر اتوبوس
ناامیدانه به دنبال محبت است

• کاهش عملکرد مدرسه یا از دست دادن علاقه به مدرسه
• از دست دادن مهارت های رشدی که قبلاً به دست آورده اید
• علائم و نشانه ها را نادیده بگیرید
• رشد ضعیف یا افزایش وزن یا اضافه وزن
• بهداشت ضعیف
• فقدان پوشاک یا لوازم برای رفع نیازهای جسمانی
• گرفتن غذا یا پول بدون اجازه
• مخفی کردن غذا برای بعد
• سابقه ضعیف حضور در مدرسه
• عدم توجه مناسب به مشکلات پزشکی، دندانی یا روانی یا عدم مراقبت های لازم برای پیگیری
• رفتار والدین

گاهی اوقات رفتار یا رفتار والدین باعث می شود که کودک آزاری نشان دهد. علائم هشدار دهنده شامل والدینی است که:

• توجه کمی به کودک نشان می دهد
• به نظر می رسد قادر به تشخیص ناراحتی جسمی یا عاطفی در کودک نیست
• کودک را به خاطر مشکلات سرزنش می کند
• به طور مداوم کودک را تحقیر یا سرزنش می کند و او را با عبارات منفی مانند “بی ارزش” یا “شر” توصیف می کند.
• از کودک توقع دارد که به او توجه و مراقبت کند و به نظر می رسد نسبت به جلب توجه سایر اعضای خانواده از کودک حسادت می کند.
• از نظم بدنی خشن استفاده می کند
• سطح نامناسبی از عملکرد فیزیکی یا تحصیلی را می طلبد
• ارتباط کودک با دیگران را به شدت محدود می کند
• توضیحات متضاد یا غیرقابل قبولی برای آسیب های کودک ارائه می دهد یا اصلاً توضیحی نمی دهد

کارشناسان بهداشت کودکان استفاده از خشونت را به هر شکلی محکوم می کنند، اما برخی افراد همچنان از تنبیه بدنی مانند کتک زدن به عنوان راهی برای تنبیه فرزندان خود استفاده می کنند.

لینک مفید : بخش خودرو

هرگونه تنبیه بدنی ممکن است آثار عاطفی بر جای بگذارد. رفتارهای والدینی که باعث درد، آسیب جسمی یا آسیب عاطفی می شود – حتی زمانی که به نام انضباط انجام می شود – می تواند کودک آزاری باشد.

عواملی که ممکن است خطر سوء استفاده را در افراد افزایش دهند عبارتند از:

• سابقه سوء استفاده یا بی توجهی در کودکی
• بیماری جسمی یا روانی، مانند افسردگی یا اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
• بحران یا استرس خانوادگی، از جمله خشونت خانگی و سایر درگیری های زناشویی، یا تک فرزندی
• کودکی در خانواده که از نظر رشدی یا جسمی ناتوان است
• استرس مالی، بیکاری یا فقر
• انزوای اجتماعی یا خانواده گسترده
• درک ضعیف از رشد کودک و مهارت های فرزندپروری
• مصرف الکل، مواد مخدر یا سایر مواد

برخی از کودکان بر تأثیرات جسمی و روانی کودک آزاری غلبه می کنند، به ویژه آنهایی که دارای حمایت اجتماعی قوی و مهارت های تاب آوری هستند که می توانند با تجربیات بد سازگار شوند و با آنها کنار بیایند.

لینک مفید : بخش جنسی

با این حال، برای بسیاری دیگر، کودک آزاری ممکن است منجر به مشکلات جسمی، رفتاری، عاطفی یا روانی شود – حتی سال ها بعد. در زیر چند نمونه آورده شده است.

• مسائل فیزیکی
• مرگ زودرس
• معلولیت های جسمی
• ناتوانی های یادگیری
• سوء مصرف مواد
• مشکلات سلامتی، مانند بیماری قلبی، اختلالات ایمنی، بیماری مزمن ریه و
• سرطان
• مسائل رفتاری
• رفتار بزهکارانه یا خشونت آمیز
• سوء استفاده از دیگران
• برداشت از حساب
• اقدام به خودکشی یا خود آسیبی
• رفتارهای جنسی پرخطر یا بارداری نوجوانان
• مشکلات در مدرسه یا عدم تموم شدن دبیرستان
• مهارت های اجتماعی و روابط محدود
• مشکلات کار یا ماندن در کار
• مسائل عاطفی
• عزت نفس پایین
• مشکل در ایجاد یا حفظ روابط
• چالش هایی با صمیمیت و اعتماد
• نگاه ناسالم به پدر و مادر بودن
• ناتوانی در مقابله با استرس و ناامیدی
• پذیرش این که خشونت بخشی عادی از روابط است
• اختلالات سلامت روان
• اختلالات اشتها
• اختلالات شخصیت
• اختلالات رفتاری
• افسردگی
• اختلالات اضطرابی
• اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
• اختلالات خواب
• اختلالات دلبستگی

شما می توانید گام های مهمی برای محافظت از کودک خود در برابر استثمار و کودک آزاری و همچنین جلوگیری از کودک آزاری در محله یا جامعه خود بردارید. هدف این است که روابط ایمن، پایدار و پرورشی برای کودکان فراهم کنیم. مثلا:

به فرزندتان محبت و توجه کنید. فرزند خود را پرورش دهید، گوش دهید و در زندگی او مشارکت داشته باشید تا اعتماد و ارتباط خوب ایجاد شود. فرزندتان را تشویق کنید تا در صورت وجود مشکل به شما بگوید.

لینک مفید : بخش مذهبی

یک محیط خانواده و شبکه های اجتماعی حمایت کننده می تواند عزت نفس و احساس ارزشمندی فرزند شما را تقویت کند.

با عصبانیت پاسخ ندهید اگر احساس می کنید خسته هستید یا از کنترل خارج شده اید، استراحت کنید. خشم خود را بر سر فرزندتان بیرون نکنید. با پزشک یا درمانگر خود در مورد راه هایی صحبت کنید که می توانید یاد بگیرید با استرس کنار بیایید و با فرزندتان تعامل بهتری داشته باشید.

به نظارت فکر کن کودک خردسال را در خانه تنها نگذارید. در ملاء عام مراقب کودک خود باشید. در مدرسه و برای فعالیت هایی داوطلب شوید تا با بزرگسالانی که با فرزندتان وقت می گذرانند آشنا شوید.

لینک مفید : بخش گردشگری

وقتی به اندازه کافی بزرگ شد که بدون نظارت بیرون بروید، فرزندتان را تشویق کنید که از غریبه ها دوری کند و به جای تنها بودن با دوستانش معاشرت کند – و همیشه به شما بگوید کجاست. دریابید که چه کسی بر کودک شما نظارت می کند – به عنوان مثال، در هنگام خواب.

مراقبین فرزندتان را بشناسید. مراجع مربوط به پرستاران کودک و سایر مراقبان را بررسی کنید. بازدیدهای نامنظم، اما مکرر و بدون اعلام قبلی انجام دهید تا ببینید چه اتفاقی در حال رخ دادن است. اگر جایگزینی را برای ارائه دهنده مراقبت از کودک معمولی خود نمی شناسید، اجازه ندهید.

روی زمان نه گفتن تاکید کنید. اطمینان حاصل کنید که کودک شما متوجه شده است که مجبور نیست کاری را انجام دهد که ترسناک یا ناراحت کننده به نظر می رسد.

لینک مفید : اصلاح رفتار کودکان

فرزندتان را تشویق کنید تا فوراً موقعیت تهدیدآمیز یا ترسناک را ترک کند و از یک بزرگسال مورد اعتماد کمک بگیرید.

اگر اتفاقی افتاد، فرزندتان را تشویق کنید تا با شما یا بزرگسال مورد اعتماد دیگری درباره آن قسمت صحبت کند. به کودک خود اطمینان دهید که صحبت کردن خوب است و او دچار مشکل نمی شود.

به کودک خود بیاموزید که چگونه در فضای آنلاین ایمن بماند. کامپیوتر را در یک قسمت مشترک از خانه خود قرار دهید، نه اتاق خواب کودک. از کنترل‌های والدین برای محدود کردن انواع وب‌سایت‌هایی که فرزندتان می‌تواند بازدید کند، استفاده کنید و تنظیمات حریم خصوصی فرزندتان را در سایت‌های شبکه‌های اجتماعی بررسی کنید.

لینک مفید : سقط جنین

اگر فرزندتان در مورد فعالیت های آنلاین مخفیانه است، آن را یک پرچم قرمز در نظر بگیرید.

پوشش قوانین اساسی، مانند عدم اشتراک گذاری اطلاعات شخصی؛ پاسخ ندادن به پیام های نامناسب، آسیب زا یا ترسناک؛ و عدم هماهنگی برای ملاقات حضوری با یک مخاطب آنلاین بدون اجازه شما

به فرزندتان بگویید اگر فرد ناشناس از طریق یک سایت شبکه اجتماعی با شما تماس گرفت، به شما اطلاع دهد. در صورت لزوم، آزار و اذیت آنلاین یا فرستندگان نامناسب را به ارائه دهنده خدمات و مقامات محلی گزارش دهید.

لینک مفید : پخش تراکت

سرک بکش. با خانواده های محله خود از جمله والدین و فرزندان ملاقات کنید. پیوستن به یک گروه حمایت از والدین را در نظر بگیرید تا جایی مناسب برای تخلیه ناراحتی های خود داشته باشید.

شبکه ای از خانواده و دوستان حمایت کننده ایجاد کنید. اگر به نظر می رسد دوست یا همسایه ای مشکل دارد، به او پیشنهاد دهید که از کودک مراقبت کنید یا به روش دیگری کمک کنید.

و . . .

---

این موضوع به صورت کامل و جامع داخل این پی دی اف توضیح داده شده ، لطفا تهیه و با دقت مطالعه کنید !!

---

برگرفته از : Child abuse